Je laatste dagen bij ons waren aangebroken. Zo kon het echt niet langer meer. Je levenslust was weg, je had al twee dagen je grote boodschap niet gedaan, hoe moest dit verder. Het zou dieronwaardig zijn jou zo te moeten Lees verder →

Maar ook dat werd je teveel. Je sjokte heel traag achter mij aan. Er was weinig meer over van die drukke dominante hond. Loetje, van jou hoefde het leven niet meer. Voorheen kreeg je van iemand in de straat een Lees verder →

Maar dat had ik er graag voor over, ik was blij voor elke dag dat je bij ons was. Het was te merken dat je meer moest plassen want soms stond je in je eigen plas. En heel ongemerkt werden Lees verder →

Bij een berg zand aangekomen, wilde je niet verder. Je begon te graven en te graven. Het was een leuk gezicht, nog leuker was het om te zien hoe je er midden in ging liggen. We wisten niet wat we Lees verder →

Eerst blafte je alleen, later dook je uit pure angst onder de tafel of als je de kans kreeg onder de kerstboom. Natuurlijk was vrouwtje er om je te troosten, alleen lukte dat niet echt, je was compleet over je Lees verder →

Hoofdstuk 04 Dat klopte allemaal. Het bleken je vorige eigenaren te zijn. Dezelfde die jou weg hadden gedaan, je zou hun baby niet hebben geaccepteerd. Ook zou je op cursus hebben gezeten om liever te worden, wat een onzin! Toen Lees verder →

Met het uitlaten liepen we soms wel een half uur, heerlijk was dat, vooral richting industrieterrein daar waren bijna geen honden. Je kon daar heerlijk hard rennen,wel aangelijnd natuurlijk en mij of een van de kinderen meezeulend. Waar je heel Lees verder →

=================================== Een kleine tegenvaller was dat je niet gelijk met ons mee mocht. Wij moesten er eerst een nachtje over slapen en er over nadenken. Maar ons besluit stond al vast, jij werd het en daarmee basta. Enigzins teleurgesteld gingen Lees verder →