Hoofdstuk 08 je krijgt meer en meer praatjes
Je was al helemaal gewend en iedere dag is een feest voor ons en we prijzen ons gelukkig dat jij loppie bij ons bent .Ja ik noem je vaak loppie of lob want lobke ik kan er niet aan wennen Lees verder
Je was al helemaal gewend en iedere dag is een feest voor ons en we prijzen ons gelukkig dat jij loppie bij ons bent .Ja ik noem je vaak loppie of lob want lobke ik kan er niet aan wennen Lees verder
Alles ging zo zijn gangetje je was al goed gewend aan de honden om je heen en met de meeste kun je goed overweg . Er zijn er altijd die je niet mag maar dat is met mensen ook zo Lees verder
Je bent me er eentje hoor Ik was al zover dat de kinderen uit de wijk je nu kunnen aaien Dit heb ik je aangeleerd door steeds kinderen een brokje te laten geven Ja ik moest wat .Kinderen vondt je Lees verder
De weken verstreken en langzaam aan begon je te wennen aan al die vreemde dingen en mensen in de drukke stad. Het enige waar jij echt doodsbang voor bent en gebleven is de vuilniswagen .Nu loop ik gewoon de andere Lees verder
Het ging steeds beter met jou Iedere dag kwam je losser en losser We kwamen dingen tegen van je dat we nooit hadden verwacht. Zo ook de eerste nacht in je nieuwe huis Ik bleef bij je liggen, ik op Lees verder
Ook al begepen we het wel was het toch moeilijk om je alleen te laten Wat had ik je graag mee willen nemen zeg Maar ja we wisten het van te voren . En een en week daarna konden we Lees verder
Hallo iedereen Na een tijdje van rouw om onze grote witte stoney begon het bij mij te kriebelen .Ik miste de praatjes tijdens de uitlaat het lopen zelf de contacten met mensen de aanspraak in huis gewoon alles. Nu zat Lees verder