Hallo iedereen Na een tijdje van rouw om onze grote witte stoney begon het bij mij te kriebelen .Ik miste de praatjes tijdens de uitlaat het lopen zelf de contacten met mensen de aanspraak in huis gewoon alles. Nu zat je maar binnen en zit je de klok vooruit te kijken bij wijze van . Kortom het werd tijd voor een andere hond. We besloten wel om een kleiner ras te nemen want weer zo’n grote nee hoe lief ze ook zijn hoor maar wij worden ook een dagje ouder. Het toeval wilde dat ik een mail kreeg van de kuvasz vereninging of we een hond wilde Ze hadden er twee in de herplaatsing .Ja dan ga je nadenken en dan wil je een hond. Maar zoals ik al zei geen grote hond meer. Dus gingen we kijken op het internet nl bij asiel en internet daar krijg je van alle plaatsen in nederland de asiels te zien met het geen ze op dat moment hebben . Dus wij zoeken en steeds als we iets zagen van dat is hij of zo was de hond of weg of ze reageerden  gewoon niet. Maar goed we hadden geen haast dus gewoon verder zoeken . Zo kwamen we eerst uit in belgie daar zat een witte spaniel en een dalmatier waar onze oog op viiel…Wij reageren maar moet je niet denken dat er antwoord kwam hoor. Wij keken verder op een forum en lazen dat in belgie niet alle asiels goed aangeschreven stonden  maar ja dat is hier in nederland ook .Dus geen belgie want wachten op antwoord nee Weken gingen voorbij en iedere dag keken we de nieuwe na . Zo kwamen we uit bij lobke . Ze kon tegen alleen thuis zijn kon tegen katten met andere honden geen probleem dus eigenlijk de ideale hond.Het nadeel was dat ze zat in friesland en wij wonen  in het midden van het land  . Maar goed mijn oudste zoon was bereid om ions er eventueel naar toe te rijden ..
in asiel friesland eerste kennismaking 

Wij reageerden dat we meer dan belangstelling hadden en of ze een fotootje wilde sturen want die stond er niet bij . De volgende dag kijken bij de mail en helaas wel antwoord maar geen goed nieuws lobke zou geplaatst worden in breda Wij waren de tweede die op haar reageerden .Balen dus.Weer niks het was ons niet gegund zo dacht ik. De volgende dag het was voor mij knutselmiddag met de buuf toen mijn man een mail kreeg van het dierenasiel friesland adventure Lobke was terug en of wij interesse hadden Nou wat dacht je ik werd helemaal happy en belde direkt op. Die zaterdag 31 mrt 2012 konden we komen kijken naar lobke en kennis maken .jippie! Het was die dag erg koud en we hadden een lange rit te gaan het was dik 2 uur rijden . Met zijn vieren gingen we op weg mijn jongste zoon ging ook gezellig mee .Er werd wel duidelijk gezegd dat we haar niet gelijk konden meenemen ze was te veel in de war dat ze weer terug was in het asiel .Wij gingen dus eigenliijk kijken naar een beagle waarvan we geen foto hadden gezien en ik hoopte zo dat de klik er was.. Na een lange rit kwamen we eindelijk aan. Wat een uitgestrektheid daar zeg Wel heel wat anders dan de stad. Na een gesprekje werd ze gehaald en mochten we gaan lopen met haar. eerst bleven we netjes rondom het asiel wisten wij veel .

We mochten veel verder buiten de poorten van het pension asiewisten wij veel l  en we hebben het geweten je was energiek en liief Ik was direkt verkocht Na de wandeling gingen we nog even in gesprek met de eigenaar aan  van het asiel en jij ook natuurlijk lobke. Ik moet eerlijk zeggen dat ik meer oog had voor jou  dan dat ik luisterde naar hetgeen er verteld werd. We wisten dat we jou niet mee mochten nemen jammer maar we begrepen het wel…