Eindelijk kwam zij weer terug en kon ik mijn vragen stellen. Ik wilde weten waarom ze jou weg hadden gedaan en hoelang je er al zat Ze hadden je weg gedaan omdat je baasje was overleden. De dochter had je in huis genomen maar met man en zoon kon je niet goed overweg. Ook in het asiel had je tegen sommige mensen gegromd.vooral de mannen. Wat hadden wij dan een geluk, tegen ons deed je gewoon ….lief. Helaas voor mij kregen  we jou niet gelijk mee. De medewerkster had besloten dat ze jouw toekomstige baas wilde zien… Dit deed ze voor jou Stoney, want als het niet zou klikken dan moest je weer terug naar het asiel. Ergens logisch maar voor ons een enorme tegenvaller. We namen afscheid van jou en belden gelijk je toekomstige baasje. Misschien kon hij iets regelen waardoor hij eerder thuis kon zijn. Nou dat werd dus heen en weer rijden kattenman, nogmaals bedankt. Op naar huis, 1 kind achtergelaten, baasje meenemen en weer terug naar Amsterdam. Voor de tweede keer aangekomen bij het asiel moest je toekomstige baasje staande buiten blijven wachten. Daar kwam je aangelopen, je leek zelfs blij mij weer te zien. Je snuffelde even aan je eventuele nieuwe baas en jawel hoor, niets aan de hand. Hoera, je werd van ons. Wij kregen je paspoort mee en onze nieuw gekochte halsband en eindelijk was je van ons. Voor de tweede keer, alleen nu met hond, gingen we naar Utrecht, naar huis. Stoney je had niet groter moeten zijn, je paste nog maar net in de auto. Na ongeveer twintig minuten waren we bij je nieuwe thuis. Nou kattenman je auto zag er niet uit, een wit tapijt van haren overal. Het huis werd besnuffeld en wat waren die rare wezens in die kooi? Dat, Stoney, zijn vogels die doen je niks hoor. Al gauw ging je liggen en liet je je knuffelen.