Nu even een verhaal tusendoor om ieders geheugen op te frissen.Onze Kuvasz komt dus uit het asiel en heeft dus een verleden.Wat ons is verteld klopt niet helemaal. Stoney is echt een schat maar met het uitlaten moet je gewoon altijd alert zijn.Zo heeft onze witte een bloedhekel aan zware motoren, mensen die aan het joggen zijn mensen die anders praten of lopen en aan sommige honden. Dit uit hij door hard en gemeen te blaffen Hij doet niks alleen laten weten van hallo ik ben hier de baas (niet dus) .Met mannen heeft Stoney ook heel veel moeite er zijn er maar weinig die hij in 1 keer vertrouwd. De meeste vrouwen vertrouwt hij wel op een enkeling na. Dat zal wel te maken hebben met zijn achtergrond..Nu zijn ze op het ogenblik met de riolering bezig bij ons in de straat. Dat geeft dus een hoop rommel en lawaai.. Al die grote machines is niks voor onze witte ook een radio die te hard staat moet hij niks van hebben .Hij is weinig gewend en vindt vele dingen eng. Ik loop met onze witte het liefst richting industrie terrein daar loop je heerlijk rustig alleen moet je daar een brug voor over.
Laat Stoney nu een hekel hebben aan een brug. Alleen als hij in het midden erover heen mag dan gaat hij .Hij blijft het eng vinden terwijl ik het toch iedere dag loop en dat 4 keer per dag. In de zomer was hij bang voor zijn eigen spiegelbeeld wie had dat gedacht? Verder heeft Stoney ook zijn vriendjes en vriendinnetjes. Als hij ze van pup af heeft leren kennen en ze zijn volwassen en ze willen Stoon niet meer dan accepteert hij dat omdat hij ze kent. Er zit echt geen kwaad in deze hond gelukkig zolang ze maar niet aan zijn gezin komen.Met katten maakt hij ook vrienden hij accepteert 1 kater zelfs in de tuin. Deze lieverd zit vaak bij ons en eet een hapje mee bij een ander is het toch lekkerder als thuis blijkbaar. Ook woont er bij ons in de buurt een hond die maar 3 poten heeft heel zielig maar het is een schat van een hond. Hij heeft de toepasselijke naam tripple. Doordat hij dus anders loopt wil onze witte niks van hem weten. En elke keer komt tripple naar hem toe en geeft zich helemaal over helaas alles voor niks. Stoon wil hem niet. Dit zijn geen leuke dingen maar ja mensen mogen elkaar ook niet altijd dus waarom dieren wel.. Natuurlijk zijn er ook minder leuke dingen gebeurd lees het hoofdstuk maar van de ruzie met de herdershonden
.Tot nu toe hebben we nog steeds niks gehoord van de wijkagente. Er komt gewoon een dag dat we ze tegenkomen en dan zijn de rapen gaar hoor.Nu het kouder wordt ligt hij ook heel graag voor de kachel het liefst met zijn kop op mijn schoot .Zo denkt hij vast dat hij een schoothond is maar ik vind het heerlijk.De regen en natte pootjes daar heeft hij ook een hekel aan ,de plassen daar springt hij over heen . Hij heeft net zo’n hekel aan die nattigheid als wij maar helaas het is niet anders.Zo dat was het geheugensteuntje van dit hoofdstuk volgende keer weer een nieuw avontuur van Stoney.Veel plezier met het lezen over deze hond die goed is terechtgekomen vanuit het asiel.